บันทึกอนุทิน ครั้งที่ 12

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิ่น

วันที่ 7   เมษายน    พ.ศ.2558

กลุ่มเรียน 105 (วันอังคาร) เวลา 08:30 – 12:20 น.

ความรู้ที่ได้รับ

การเรียนการสอนในวันนี้เรียนในเรื่องของ การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ (ทักษะพื้นฐานทางการเรียน)

        เป้าหมาย

•          การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้ 

•          มีความรู้สึกดีต่อตนเอง

•          เด็กรู้สึกว่า “ฉันทำได้”

•          พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น

•          อยากสำรวจ อยากทดลอง

ช่วงความสนใจ

•          ต้องมีก่อนการเรียนรู้อื่นๆ

•          จดจ่อต่อกิจกรรมในช่วงเวลาหนึ่งได้นานพอสมควร

การเลียนแบบ

การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

•          เด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดชัดหรือไม่

•          เด็กเข้าใจคำศัพท์ที่ครูใช้หรือไม่

•          คำสั่งยุ่งยากซับซ้อนไปหรือไม่

การรับรู้ การเคลื่อนไหว

•          ได้ยิน เห็น สัมผัส ลิ้มรส กลิ่น

•          ตอบสนองอย่างเหมาะสม

การควบคุมกล้ามเนื้อเล็ก

•          การกรอกน้ำ ตวงน้ำ

•          ต่อบล็อก

•          ศิลปะ

•          มุมบ้าน

•          ช่วยเหลือตนเอง

ตัวอย่างอุปกรณ์สำหรับเด็กพิเศษ

•          ลูกปัดไม้ขนาดใหญ่

•          รูปต่อที่มีจำนวนชิ้นไม่มาก

ความจำ

•          จากการสนทนา

•          เมื่อเช้าหนูทานอะไร

•          แกงจืดที่เรากินใส่อะไรบ้าง

•          จำตัวละครในนิทาน

•          จำชื่อครู เพื่อน

•          เล่นเกมทายของที่หายไป

ทักษะคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์

การวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

•          จัดกลุ่มเด็ก

•          เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ

•          ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน

•          ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง

•          ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

•          ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

•          บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด

•          รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน

•          มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ

•          เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง

•          พูดในทางที่ดี

•          จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว

•          ทำบทเรียนให้สนุก

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

 - สามารถนำเอาความรู้ในการทดสอบความเข้าใจในการฟังคำสั่งของเด็กพิเศษโดยการให้เด็กพิเศษไปยิบสิ่งของแต่การที่จะให้เด็กพิเศษทำนั้นควรให้มีเด็กปกติทำเป็นแบบอย่างด้วยเพราะเด็กจะปฏิบัติได้เร็วและดีมากขึ้นโดยเด็กพิเศษจะมีพฤติกรรมเรียนแบบเด็กปกติ(เด็กพิเศษส่วนมากมักจะมีพฤติกรรมการลอกเรียนแบบ)

- สามารถนำเอาความรู้ในการเสริมแรงจูงใจให้เด็กโดยการให้เด็กทำกิจกรรมหรือกิจวัตรประจำวันด้วยตนเองเด็กจะเกิดความภาคภูมิใจในตนเองทำให้เด็กมีความมั่นใจในตนเองมากขึ้น

- สามารถนำเอาความรู้ในการให้เด็กทำตามคำสั่งหรือคำแนะนำนั้นครูควรดูว่าเด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดหมดหรือไม่และถ้าจะให้เด็กทำอะไรก็ตามครูควร”เรียกชื่อเด็ก”ก่อนเสมอ

- สามารถนำเอาความรู้ในการใช้นิทานว่าการใช้นิทานเริ่มแรกกับเด็กพิเศษนั้นก็เหมือนการทำกิจกรรมครูควรใช้นิทานสั่นๆกับเด็กก่อน

การประเมินการเรียนการสอน

ตนเอง = เข้าเรียนสายสิบนาที แต่งกายสุภาพเรียบร้อยและตั้งใจฟังเวลาอาจารย์สอนพร้อมจดบันทึกในประเดนที่สำคัญและจดบันทึกตัวอย่างที่อาจารย์ยกมาเป็นตัวอย่างทุกตัวอย่างที่อาจารย์ยกมา

 เพื่อน  = เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่ก็มีบางคนมาสายแต่เป็นส่วนน้อย ทุกคนแต่งกายสุภาพเรียบร้อย ตั้งใจเรียนและจดบันทึกความรู้ที่ครูสอนเป็นอย่างดีกันทุกคน

 อาจารย์ = เข้าสอนตรงต่อเวลา แต่งกาสุภาพเรียบร้อย ในการสอนแต่ละครั้งอาจารย์จะมีการยกเหตุการณ์ตัวอย่างมาอธิบายให้นักศึกษาได้เข้าใจกับสถานการณ์จริงว่าวันข้างหน้าเราจะเจอกับเหตุการณ์ใดบ้างและจะมีวิธีรับมือกับเหตุการณ์นั้นอย่างไร